خداوندا دوستانی دارم که روزگار
فرصت دیدارشان را کمترنصیبم میگرداند
اما تو خود میدانی که یادشان در دلم جاوید است
دوستانی که رسمشان معرفت
کردارشان جلای روی و یادشان صفای دل است
پس آنگاه که دست نیاز سوی تو بر می آورند
پر کن دستشان را از آنچه که در مرام خدایی توست
عشق حوا را هوایـــــــــــــــــــــــی کرد... 
