بگذار بگویند خسیسم
من دوستت دارم هایم را الکی خرج نمیکنم جز برای مهربانی خودت
* * * * * * * * * * * * * * * * *
بوی مهربانی میآید
کجا ایستاده ای ؟ در مسیر باد !؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد
و رمز جدول چنین بود:
دوستم بدار
من دوستت دارم هایم را الکی خرج نمیکنم جز برای مهربانی خودت
* * * * * * * * * * * * * * * * *
بوی مهربانی میآید
کجا ایستاده ای ؟ در مسیر باد !؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک به یک پر کرد
و رمز جدول چنین بود:
دوستم بدار
* * * * * * * * * * * * * * * * *
موج آرام نگاهت لاف دریا را شکست / از حصار شب گذشت و مرز فردا را شکست
غم بر روی شانه هایم سالها لم داده بود / مهربانیهای تو ، قندیل غمهایم شکست
* * * * * * * * * * * * * * * * *
ایمان داشته باش که کمترین مهربانی ها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشوند ،
پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است . . . ؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
انتهای آسمانم قلب توست*مهربان،این آسمان ازآن توست
آسمانم هدیه ای ازسوی من* تابدانی قلب من هم یاد توست
* * * * * * * * * * * * * * * * *
میشه پروانه بود و به هر گلی نشست
اما بهتره مثل تو مهربون بود و به هر دلی نشست
اس کوتاه 
