این اشعار از حافظ و صائب و شهریاره که در جواب هم گفتن
به نظر خودم که حرف نداره گفتم بنویسمش توی وب شاید تو که الان می خوای بخونیش ازش خوشت بیاد
حافظ: اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندوش بخشم سمرقندو بخارا را
صائب: اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
به خال هندوش بخشم سر و دست و تن و پارا
من اگر می بخشم زمال خویش می بخشم
نه چون حافظ که میبخشد سمر قند و بخارا را
شهریار: اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
به خال هندوش بخشم تمام روح واعضا را
سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه به آن ترک شیرازی که شور افکنده دل هارا
حال کردی جنبه رو؟ 
