ریه هایم،

چند سالل پیش سه تا از هم کلاسی ها و دوستای گلم رو توی این خودرو لعنتی از دست دادم.

مرحومین: دکتر آرش ایمانزاده- دکتر فرید جهانی - دکتر بهرام آبیار.

میبینین دنیا چقدر ظالمه؟

هنوزم وقتی یادم می افته اشک تو چشام جمع میشه.

خدایا چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

روحشون شاد.

جهان بزرگ است و زندگی مرموز

تا به حال فکرش را کرده ای

حتی "تو" ، تویی که نمی شناسمت !

شاید روزگاری دور، همه چیزم شوی!

نه به دیروزهایی که بودی فکر می کنم

نه به فرداهایی که شاید بیایی

می خواهم امروز زندگی کنم

خواستی باش... خواستی نباش

من هستم و می مانم.

هنگامیدستمرا دراز کردم که دستی نبود
هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم
و هنگامی تشنه آتش شدم،
که در برابرم دریا بود و دریا و دریا ...!

اگر چیزی را با گوشهایت نشنیدی ،

یا آن را با چشم هایت ندیدی . . .

آن را با ذهن کوچکت ابداع نکن !

و با دهان بزرگت به اشتراک نگذار.

^{دوست داشتن از عشق برتر است ...
.عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی
.اما دوست داشتن پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال
عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هر چه از غریزه سرزند بی ارزش است
و دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز همگام با آن اوج می یابد
عشق در غالب دلها در شکلها و رنگهای تقریبا مشابهی متجلی می شود
و دارای صفات و حالات و مظاهر مشترکی است
اما دوست داشتن در هر روحی جلوه ای خاص خویش دارد و از روح رنگ می گیرد و چون روح ها، برخلاف
غریزه ها، هر کدام رنگی و ارتفاعی و بعدی و طعم و عطری ویژه خویش دارد، می توان گفت
.که به شماره هر روحی، دوست داشتنی هست
عشق جوششی یک جانبه است. به معشوق نمی اندیشد که کیست؟ یک « خود جوشی ذاتی » است
و از این رو همیشه اشتباه می کند و در انتخاب به سختی می لغزد و یا همواره یکجانبه می ماند
و گاه، میان دو بیگانه ناهمانند، عشقی جرقه می زند و چون در تاریکی است
و یکدیگر را نمی بینند، پس از انفجار این صاعقه است که در پرتو روشنایی آن، چهره یکدیگر را
می توانند دید و در اینجا است که گاه، پس از جرقه زدن عشق، عاشق و معشوق که
در چهره هم می نگرند، احساس می کنند که هم را نمی شناسند و بیگانگی و
.ناآشنایی پس از عشق - که درد کوچکی نیست - فراوان است
اما دوست داشتن در روشنایی ریشه می بندد و در زیر نور سبز می شود و رشد می کند
و از این رو است که همواره پس از آشنایی پدید می آید، و در حقیقت، در
آغاز، دو روح خطوط آشنایی را در سیما و نگاه یکدیگر می خوانند. و پس
از « آشنا شدن » است که « خودمانی » می شوند - دو روح، نه دو نفر، که ممکن است
دو نفر با هم در عین رودربایستی ها احساس خودمانی کنند و این حالت بقدری
ظریف و فرّار است که بسادگی از زیر دست احساس و فهم می گریزد - و سپس، طعم
خویشاوندی و بوی خویشاوندی و گرمای خویشاوندی از سخن و رفتار و
آهنگ کلام یکدیگر احساس می شود و از این منزل است که ناگهان، خودبخود، دو همسفر
بچشم می بینند که به پهندشت بیکرانه مهربانی رسیده اند و آسمان صاف و بی لک
دوست داشتن بر بالای سرشان خیمه گسترده است و افقهای روشن و
پاک صمیمی « ایمان » در برابرشان باز می شود و نسیمی گرم و لطیف - همچون روح
یک معبد متروک که در محراب پنهانی آن، خیال راهبی بزرگ نقش بر زمین شده
و زمزمه دردآلود نیایش مناره تنها و غریب آنرا به لرزه می آورد - هر لحظه
پیام الهام های تازه آسمانهای دیگر و سرزمینهای دیگر و عطر گلهای مرموز و جانبخش
بوستانهای دیگر را به همراه دارد و خود را، به مهر و عشوه ای بازیگر و شیرین
و شوخ، هر لحظه، بر سر و روی این دو می زند
عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی « فهمیدن » و « اندیشیدن » نیست
اما دوست داشتن، در اوج معراجش از سرحد عقل فراتر می رود و فهمیدن و اندیشیدن
را نیز از زمین می کند و با خود به قله بلند اشراق می برد
عشق زیبایی های دلخواه را در معشوق می آفریند و دوست داشتن زیبایی های
دلخواه را در « دوست » می بیند و می یابد
عشق یک فریب بزرگ و قوی است و دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق
عشق در دریا غرق شدن است و دوست داشتن در دریا شنا کردن
عشق بینایی را می گیرد و دوست داشتن می دهد
عشق خشن است و شدید و در عین حال ناپایدار و نامطمئن و
دوست داشتن لطیف است و نرم در عین حال پایدار و سرشار اطمینان
عشق همواره با شک آلوده است و دوست داشتن سراپا یقین است و شک ناپذیر
از عشق هر چه بیشتر می نوشیم، سیراب تر می شویم
و از دوست داشتن هر چه بیشتر، تشنه تر
عشق هر چه دیرتر می پاید کهنه تر می شود و دوست داشتن نوتر
عشق نیرویی است در عاشق، که او را به معشوق می کشاند
و دوست داشتن جاذبه ای است در دوست که دوست را به دوست می برد
عشق، تملک معشوق است و دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست
عشق یک اغفال بزرگ و نیرومند است تا انسان به زندگی مشغول گردد
و به روزمرگی - که طبیعت سخت آن را دوست میدارد - سرگرم شود
و دوست داشتن زاده وحشت از غربت است و خودآگاهی ترس آور آدمی دراین بیگانه بازار زشت و بیهوده
عشق لذت جستن است و دوست داشتن پناه جستن
عشق غذا خوردن یک حریص گرسنه است
و
دوست داشتن « همزبانی در سرزمین بیگانه یافتن » است}

^{« دکتر علی شریعتی »}

تمام کسانی را که هر چه خواستند با من،

بادلم

با احساسم کردند

و مرا در دوردست خودم تنها گذاردند...

و من امروز به پایان خودم نزدیکم؛

پروردگارا!

به من بیاموز تا در این فرصت حیاتم

آهی نکشم برای کسانی که دلم را شکستند.

از مرگ می ترسم ،

فقط به خاطر اشک های مادرم !

گاهـی فـقـط بایــد

لبـخـنـد بـزنــی

و

رد شـــوی

بگـذار فـکـر کنـنـد

نـفـــهــمیـــــــدی.

چقــدر بايد بگذرد

تا مـن در مـرور خـاطراتم

وقتي از کنار تــو رد ميشوم،

تنـــم نلــرزد…

بغضــم نگيــرد؟

سکوت یعنی یه گوشه بیصدا بشینی و از سیگارت کام بگیری

 و صدای گر گرفتن و خاکستر شدنشو بشنفی،

تو خودت اونقدر غرق شی که تا ته سیگارت لباتو بسوزوه،

چقدر از این زندگی خستم خـــــــــــــــــــــــــــــــدا...

نه انگار واقعـــــــــــا؛

خیال رفتن ندارن این غصه های لعنتی.

یک کاغذ سفید را هر چقدر بزرگ و تمیز باشد قاب نمی گیرند

برای ماندگاری باید حرفی برای گفتن داشت.

خدایا

ایـــوبــــ را بیــاور زمـیــن ،

مــیــخواهــم از صبـــر برایـــش بگویـــم ... !

پسورد وایرلسمو دو روزه عوض کردم کلا محبوبیتمو تو همسایه ها از

 دست دادم! یکی یکی سرد و سردتر می شن. نگرانم دسته جمعی یه

حرکتی بزنن.

امروز یکیشون بلند به اون یکی می گفت نامرد نذاشت فیلممو کامل

دانلود کنم!

همچین همسایه های دزدی داریم ما.