منفی تر از دنیا
قفسی می سازم از جنس فراموشی،دیوارهایش را نسبت به هیاهو مقاوم می سازم نمی خواهم خلوت تنهاییم را هیچ چیز بر هم زند.تا می توانم کنارش خار می گذارم نمی خواهم عظمت عشق مبتلایم کند.این گونه آسوده ام زیرا دچار نفرت هم نمی شوم.دنیای بی احساس برابر است با آرامش محض.....