گيدي ايتا روز غروب وقت، آلبرت خسته و کوفته بوشو بَخانه. تا خو کفشَ در بَوَرد،
اَنه مار بُگُفت: واااي، خودا مَرَه مرگ بَده از اَ دستِ اَ زاي. زَکَم اَنقَدر پَرچَل (شلخته)؟
اَنه مار بُگُفت: واااي، خودا مَرَه مرگ بَده از اَ دستِ اَ زاي. زَکَم اَنقَدر پَرچَل (شلخته)؟
خودا تي جورابَ بي صاحاب بوکونه، اَمرَه بيگير بَورده کی خوو درس خَندَندَرَمَ. درس بَخَندي تي جوراب سگِ بو کونه؟
آلبرت بُگُفت: چيسه مار، اصلاً بوشوبوم فوتبال. خياليه؟ پَلا دوکون ويشتايي اَمرَه مَردَندَرم.هَچین تا بوشو مبلِ سر بيني شينه،
اَنه مار داد بَزه: اَيَ نيشتن نَوا. تي شلوارَ کثافت وَجه. آلبرت، هيچ خُره نَنَه. اَنه مارِ اعصاب خوردَ بُست و ايتا جارو اوساد و داد بَزه: نيشنوي؟ تَرَ گم: اَيَ نيشتن نَوا، اَيَ نيشتن نَوا.همساده‌یَن هم کي همه آلماني بيد و قاعدتاً گيلکي اَشَنَ حالی نُبُستی و هر روز اَ جمله‌يَ ايشنوستيدي، به اَ جمع بندي فَرسئيد کي اَ زاکِ نام اَيَ‌نيشتنه.هن بو کي آلبرت، آلمانِ دورونی معروف بُبُستِ به آلبرت اَيَ‌نيشتن، کي به مرور زمان دچار تغییراتی بُبُسته و به آلبرت انيشتین امروزی تبدیل بُبُست!
آلبرت بُگُفت: چيسه مار، اصلاً بوشوبوم فوتبال. خياليه؟ پَلا دوکون ويشتايي اَمرَه مَردَندَرم.هَچین تا بوشو مبلِ سر بيني شينه،
اَنه مار داد بَزه: اَيَ نيشتن نَوا. تي شلوارَ کثافت وَجه. آلبرت، هيچ خُره نَنَه. اَنه مارِ اعصاب خوردَ بُست و ايتا جارو اوساد و داد بَزه: نيشنوي؟ تَرَ گم: اَيَ نيشتن نَوا، اَيَ نيشتن نَوا.همساده‌یَن هم کي همه آلماني بيد و قاعدتاً گيلکي اَشَنَ حالی نُبُستی و هر روز اَ جمله‌يَ ايشنوستيدي، به اَ جمع بندي فَرسئيد کي اَ زاکِ نام اَيَ‌نيشتنه.هن بو کي آلبرت، آلمانِ دورونی معروف بُبُستِ به آلبرت اَيَ‌نيشتن، کي به مرور زمان دچار تغییراتی بُبُسته و به آلبرت انيشتین امروزی تبدیل بُبُست!
دلم براش سوخت خييييلي ناجور ضايع شد! 
