راه کـــه مـــی روم. . .
مــدام بـــر مـــی گردم و پـــشت سرم را نـــگاه
مـــی کنم.
"دیــــوانــــه نیــــستم"
خنــــجر از پـــشت خورده ام.
از مرگ می ترسم ،
فقط به خاطر اشک های مادرم !
گاهـی فـقـط بایــد
لبـخـنـد بـزنــی
و
رد شـــوی
بگـذار فـکـر کنـنـد
نـفـــهــمیـــــــدی.