دستــ ـم را بالا مــ ـی برمو آسمان را پایین مــ ـی کشـــ ـممــ ـے خواهــــــ ـم بزرگــــــ ـی زمین را نشان آسمان دهـــــــ ـم !تا بداندگمشده ے مننه در آغــــ ـوش او . . .که در همین خاک بـــــــ ـی انتهاستآنقدر از دل تنگـــــ ـی هایـــــــ ـم برایشخواهــــــ ـم گفتتا ســـ ـرخ شود . . .تا نــــ ـم نــــ ـم بگرید . . .آن وقت رهایش مـــ ـی کنــــــــ ـمو مـــ ـی دانــــــ ـمکســــــ ـی هــــــ ـرگــــــ ـز نــــــ ـخواهد دانستغـــــــ ـم آن غروب بارانـــــــ ـیهمه از دلتنگـــ ـی هاے من بود . . . !
تنهایی 
