یارو نشسته بود داشت تلویزیون میدید که یهو مرگ اومد پیشش !

 مرگ گفت : الان نوبت توئه که ببرمت !

 مرده یه کم آشفته شد و گفت : داداش اگه راه داره بیخیال ما بشو بذار واسه بعدا 

 مرگ:نه اصلا راه نداره ! همه چی طبق برنامست ! طبق لیست من الان نوبت توئه

 مرده گفت : حداقل بذار یه شربت بیارم خستگیت در بره بعد جونمو بگیر . . .

 مرگ قبول کرد و مرده رفت شربت بیاره ! توی شربت ۲ تا قرص خواب خیلی قوی ریخت !

 مرگ وقتی شربته رو خورد به خواب عمیقی فرو رفت . . .

 مرده وقتی مرگ خواب بود لیستو برداشت اسمشو پاک کرد نوشت آخر لیست و

منتظرشد تا مرگ بیدار شه . . .

 مرگ وقتی بیدار شد گفت: دمت گرم داداش حسابی حال دادی خستگیم در رفت

به خاطر این محبتت منم بیخیال تو میشم و میرم از آخر شروع به جون گرفتن می کنم..

نه شوقی برای ماندن ، نه حسی برای رفتن ، نه اشکی برای ریختن ، نه قلبی برای تپیدن نه فکر اینکه تنها میشوم ، نه یاد آنکه فراموش میشوم بی آنکه روشن باشم ، خاموش شدم ، غنچه هم نبودم ، پرپر شدم بی آنکه گناهی کرده باشم ، پر از گناه ، یخ بسته ام دیگر ای خدا… تحملش سخت است اما صبر میکنم ، او که دیگر رفته است ، با غمها سر میکنم شکست بال مرا برای پرواز ، سوزاند دلم را ، من مانده ام و یک عالمه نیاز نه لحظه ای که آرام بمانم ، نه شبی که بی درد بخوابم ! نه آن روزی که دوباره او را ببینم ، نه امروزی که دارم از غم رفتنش میمیرم… نه به آن روزی که با دیدنش دنیا لرزید ، نه به امروزی که با رفتنش دنیا دور سرم چرخید پر از احساس اما بی حس ، لبریز از بی وفایی، خالی از محبت! این همان نیمه گمشده من است ؟ پس یکی بیاید مرا پیدا کند ، یکی بیاید درد دلهای بی جواب مرا پاسخ دهد! یکی بیاید به داد این دل برسد ، اینجا همیشه آفتابی نبوده ، هوای دلم ابری بوده مینوشتم ، نمیخواند ، اگر نمی رفتم ، نمی ماند ، رفتم و او رفته بود ، همه چیز را شکسته بود، روی دیوار اتاق نوشته بود که خسته بود ! دلی را عاشق کنی و بعد خسته شوی ، محال است که به عشق وابسته شوی ! با عشق به جنون رسیدم ، همه چیز را به جان خریدم ، جانم به درد آمد و روحم در عذاب ، لعنت بر آن احساس ناب ، که دیگر از آن هیچ نمانده ، هیچکس هنوز آن شعر تلخ مرا نخوانده 

آبادانيه ميره تو يه کتابفروشي .... ميگه : وولک پوستر مو رو داري ؟ ........... کتابفروش ميگه : نه ........ آبادانيه مي گه : وي ي ي تو هم تموم کردي ؟!!!


معلم: فعل کشيدن را صرف کن. شاگرد: کشيدم کشيدي پاره شد!


حيف نون سوار مترو مي شه، تفنگ در مياره به راننده مترو مي گه يالا برو دوبي!


به بزه مي گن چرا زنگولت صدا نمي کنه؟ مي گه گذاشتمش رو ويبره!


حيف نون مي افته توي چاه، مي گه خدا رو شکر تهش سوراخ نبود!


دانش آموزي داشت سر کلاس چيزي مي خورد، معلم پرسيد چي مي خوري؟ گفت: نمي خورم! آلو خشک رو گذاشتم توي دهانم تا خيس شه زنگ تفريح بخورم!

 
تومراسم ختم بلندگو مي گه: مرحوم وصيت کرده سياه نپوشين. حيف نون داد ميزنه: مرحوم غلط کرده! ما به احترامش مي پوشيم!